Tumanjanstage im Bildungskomplex

Der berühmte Armenische Schriftsteller, Dichter Howhannes Tumanjan (Hovhannes Tumanyan)  ist am 19. Februar in Dsegh geboren. Später zieht Tumanyan nach Tiflis um.

Howhannes Tumajan hat Gedichte, Märchen, Erzählungen, Balladen, Poeme, kritische und publizistische Artikel geschrieben.

Tumanjan's Werke sind im realistischen Stil geschrieben. In seinen Werken beschreibt der Schriftsteller sehr oft den Alltag seiner Zeit.

Auf Grund der Werke von Tumanjan haben Ar. Tigranyan die Oper ,,Anusch,,  und  Al. Spendiatzan die Oper ,,Almast,, komponiert.

Gedichte, Prosa, Poeme von Tumanjan sind auch ins Deutsche übersetzt. (Friedemann Berger, Adolf Endler).

Selbst Tumanjan hat einige Gedichte von J.W. Goethe ins Armenische übersetzt.

Tumanjan ist am 23. März 1923 in Mоskau gestorben.

Über allen Gipfeln ist Ruh 

Über allen Gipfeln 

Ist Ruh',

In allen Wipfeln

 
Spürest Du

Kaum einen Hauch;

Die Vögelein schweigen im Walde.

Warte nur! Balde

Ruhest du auch.

Լերանց շարքերը նիրհում են

Լերանց շարքերը

Նիրհում են մթնում,

Խաղաղ մարգերը մշուշ է պատում:

Ճամփեն հանդարտվել 

Չի շարժվում քամի, 

Ուր որ է` դու էլ 

Կքնես հիմի:

Թարգմ. Հովհ. Թումանյանի

http://www.heraditak-blog.com/2013/03/uber-allen-gipfeln-ist-ruh.html

Հեղինակ` Վ. Գյոթե
Թարգմ.` Հովհ. Թումանյանի

ՎԱՐԴԸ

Փոքրիկ տղան մի վարդ տեսավ,
Տեսավ մի վարդ դաշտի միջին.
Վարդը տեսավ, ուրախացավ,
Մոտիկ վազեց սիրուն վարդին.
Սիրուն վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։

Տղան ասավ.— Քեզ կըպոկեմ,
Ա՛յ կարմիր վարդ դաշտի միջին։
Վարդը ասավ.— Տե՜ս, կըծակեմ,
Որ չըմոռնաս փըշոտ վարդին.
Փըշոտ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։

Ու անհամբեր տըղան պոկեց,
Պոկեց վարդը դաշտի միջին.
Փուշը նըրա ձեռքը ծակեց,
Բայց էլ չօգնեց քընքուշ վարդին.
Քնքուշ վարդին, կարմիր վարդին,
Կարմիր վարդը դաշտի միջին։

http://www.toumanian.am/toumanian/html/stegts/traduction/banastexcutyunner/banastexcutyunner.html

Heidenröslein

Sah ein Knab' ein Röslein stehn,

Röslein auf der Heiden,

War so jung und morgenschön,

Lief er schnell es nah zu sehn,

Sah's mit vielen Freuden.

Röslein, Röslein, Röslein rot,

Röslein auf der Heiden.

Knabe sprach: "Ich breche dich,

Röslein auf der Heiden."

Röslein sprach: "Ich steche dich,

Dass du ewig denkst an mich,

Und ich will's nicht leiden."

Röslein, Röslein, Röslein rot,

Röslein auf der Heiden.

Und der wilde Knabe brach

's Röslein auf der Heiden.

Röslein wehrte sich und stach,

Half ihm doch kein Weh und Ach,

Musst es eben leiden.

Röslein, Röslein, Röslein rot,

Röslein auf der Heiden.

http://en.wikipedia.org/wiki/Heidenr%C3%B6slein

Lied  https://www.youtube.com/watch?v=-VUTUy7rvmw